ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد   در دام مانده باشد صیاد رفته باشد
آه از دمی که تنها، با داغ او چو لاله   در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد
امشب صدای تیشه از بیستون نیامد   شاید به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد