همش با خودم درگیرم که چرا حتی یبار سراغی ازم نگرفت.

ولی بعدش خودمو با خوشحالی قانع میکنم که چه خوبه که تونسته منو فراموش کنه و با خوبی و خوشی زندگیشو ادامه بده.

حداقل اون تونست خوشبخت و خوشحال شه.